Αν είχαν ανοίξει ποτέ, έστω και μία διανυκτέρευση σε οποιοδήποτε από αυτά τα ξενοδοχεία θα ήταν εμπειρία ζωής. Για μερικά υπάρχει ακόμα ελπίδα ότι κάποια μέρα θα ολοκληρωθούν, για άλλα όχι, ενώ κάποιων άλλων το μέλλον αγνοείται εντελώς. Δείτε μαζί μας τα 10 πιο μεγαλόπνοα σχέδια που έμειναν μόνο σχέδια.
Full Moon Hotel
Κατά την ταπεινή μας γνώμη ο αρχιτέκτονας αυτού του ξενοδοχείου ήταν φανατικός λάτρης των ταινιών «Ο Πόλεμος Των Άστρων», αφού το κτήριο θυμίζει το γνωστό Death Star. Κανονικά θα χτιζόταν στην πόλη Baku στο Αζερμπαϊτζάν, θα είχε 382 δωμάτια, 35 ορόφους και συνολικό ύψος 160μ. Αυτή τη στιγμή όμως ένα πέπλο μυστηρίου καλύπτει το αν οι εργασίες κατασκευής έχουν σταματήσει ή όχι. Αν συνεχίζονται τότε αυτό γίνεται με απόλυτη μυστικότητα γιατί κανείς, συμπεριλαμβανομένων των κατοίκων της Baku, δεν το γνωρίζει με σιγουριά.
Dubai City Tower
Η ιδέα ήταν να κατασκευαστούν 6 ξεχωριστά κτήρια που να στριφογυρίζουν το ένα γύρω από το άλλο δημιουργώντας ένα ενιαίο οικοδόμημα. Προοριζόταν να είναι το ψηλότερο κτήριο στον κόσμο (τρεις φορές το ύψος του
Burj Khalifa, του μέχρι σήμερα ψηλότερου κτηρίου στον κόσμο), καθώς και να γίνει η πρώτη «κάθετη πόλη». Θα είχε συνολικά 400 ορόφους, κάθε σετ από 100 ορόφους θα αποτελούσε μια «γειτονιά», υπερσύγχρονα bullet trains θα μετέφεραν τον κόσμο από τη μία γειτονιά στην άλλη, ενώ το Sky Plaza στο κέντρο του θα έπαιζε το ρόλο της «κεντρικής πλατείας». Σοβαρά, δεν τα βγάζουμε αυτά από το μυαλό μας. Αν και η κατασκευή του κρίθηκε εφικτή, η συντήρηση του, το αποχετευτικό του σύστημα, οι μετακινήσεις στο εσωτερικό του και η παροχή ρεύματος και νερού θεωρήθηκαν αδύνατο να υλοποιηθούν και έτσι το όλο εγχείρημα εγκαταλείφτηκε.
The Ark
Η «Κιβωτός» ανατέθηκε το 2010 στον ρώσο αρχιτέκτονα Αλεξάντερ Ρεμίζοφ στο πλαίσιο ενός προγράμματος της Διεθνούς Ένωσης Αρχιτεκτόνων για την αντιμετώπιση των φυσικών καταστροφών λόγω του φαινομένου του θερμοκηπίου. Το πλωτό ξενοδοχείο που επρόκειτο να έχει συνολικό εμβαδόν 14.000τ.μ., θα έπρεπε να κατασκευαστεί από ένα υλικό που αντέχει στις δυσκολότερες καιρικές συνθήκες. Με κύριο άξονα τον οικολογικό του χαρακτήρα, αντλίες θερμότητας και ανεμογεννήτριες θα αποθήκευαν ηλιακή, αιολική και θερμική ενέργεια και θα τις μετέτρεπαν σε ηλεκτρική. Τέλος, στην καρδιά του θα υπήρχε ένας κήπος που θα δημιουργούσε το δικό του μικροκλίμα. Η κατασκευή του The Ark δεν έχει βουλιάξει ακόμα επίσημα. Ο ρώσος αρχιτέκτονας του, που πιστεύει ακράδαντα σε αυτό, μέχρι τώρα ψάχνει για επενδυτές και δε μοιάζει να έχει την παραμικρή επιθυμία να εγκαταλείψει το σκάφος.
Sky Bridge
Ο νεοϋορκέζος αρχιτέκτονας Έιταν Κάουφμαν ήταν αυτός που συνέλαβε την ιδέα για αυτό το εντυπωσιακότατο οικοδόμημα. Αν είχε ολοκληρωθεί θα ένωνε το νησί Lulu με την κυρίως χώρα του Άμπου Ντάμπι. Αν είχε ολοκληρωθεί θα αποτελούνταν από 264 δωμάτια. Αν είχε ολοκληρωθεί σίγουρα θα ήταν σήμερα ένα από τα γνωστότερα κτήρια του κόσμου. Αλλά δεν ολοκληρώθηκε ποτέ γιατί, λόγω έλλειψης ρευστού, οι εργασίες κατασκευής του δεν ξεκίνησαν ποτέ.
The Globe Tower
Αυτή η τεράστια σφαίρα ήταν το πιο μεγαλόπνοο σχέδιο του 1906. Θα χτιζόταν στο Κόνεϊ Άιλαντ, θα είχε 11 ορόφους, ο καθένας ύψους 15μ. (συνολικό ύψος δηλαδή 165μ.) και θα φιλοξενούσε τσίρκο, ζωολογικό κήπο, τρένο, το μεγαλύτερο μπαλόνι στον κόσμο, ξενοδοχείο, περιστρεφόμενο εστιατόριο με γυάλινους τοίχους και στην οροφή του (σαν το κερασάκι στην τούρτα) δύο γιγαντιαία τηλεσκόπια και τεράστιους προβολείς. Οι σχεδιαστές του έδωσαν την ευκαιρία σε όλους τους ευκατάστατους Αμερικάνους της εποχής να επενδύσουν στην κατασκευή του. Δεν χτίστηκε ποτέ όμως, αφού αποδείχτηκε ότι η υπόθεση ήταν μία τεράστια απάτη. Λέγεται πάντως ότι ο σχεδιασμός του ενέπνευσε τη δημιουργία ορισμένων ξενοδοχείων καζίνο στο Λας Βέγκας.
First Hotel Jessheim
Από μόνο του το προσχέδιο είναι αρκετά εντυπωσιακό. Ειδικά για τη μικρή πόλη Jessheim, βόρια του Όσλο της Νορβηγίας όπου προοριζόταν να χτιστεί, θα ήταν το ψηλότερο (18.000μ., τόσο τουλάχιστον έλεγαν τα σχέδια) και πιο εντυπωσιακό οικοδόμημα. Οι συνεχείς διαμάχες για το κόστος και την κατασκευή του όμως, δεν έχουν επιτρέψει ακόμα την κατασκευή αυτού του αρχιτεκτονικού αριστουργήματος 400 δωματίων. Ακούγεται ότι κάποια στιγμή μπορεί να ξανασχοληθούν με το πρότζεκτ, περισσότερα όμως δε γνωρίζει κανείς.
The Fourth Grace
Ο αρχιτέκτονάς του το βάφτισε La Nube (το σύννεφο) λόγω του σχήματος του, αλλά τελικά έγινε ευρέως γνωστό με το όνομα Fourth Grace (τέταρτη ευλογία) επειδή η περιοχή που επρόκειτο να χτιστεί γειτονεύει με τρία ιστορικά κτήρια που ονομάζονται όλα μαζί The Three Graces (οι τρεις ευλογίες). Το οικοδόμημα θα συμπεριελάμβανε γραφεία, multiplex και ένα ξενοδοχείο 107 δωματίων. Το 2004 όμως, το σύννεφο αυτό ξεφούσκωσε λόγω οικονομικών δυσκολιών. Άλλο που δεν ήθελαν οι κάτοικοι του Λίβερπουλ, που απ’ την αρχή αντιδρούσαν στην κατασκευή του επειδή το έβρισκαν κακάσχημο.
The Hotel Commonwealth
Το τεράστιο αυτό ξενοδοχείο προοριζόταν να πιάνει ολόκληρο το οικοδομικό τετράγωνο ανάμεσα από τους 55 και 56 δρόμους, την έβδομη λεωφόρο και το Μπρόντγουεϊ στη Νέα Υόρκη, θα διέθετε 2.500 δωμάτια, «το καθένα με δικό του μπάνιο» (για κάποιο λόγο αυτό θεωρήθηκε σημαντικό), και το κόστος κατασκευής θα έφτανε τα 15εκ. δολάρια και μιλάμε για τις αρχές του αιώνα. Όλα τα έσοδά του θα μοιράζονταν στους μετόχους του, ενώ δικαίωμα αγοράς μετοχών θα είχαν μόνον οι κάτοικοι της Νέας Υόρκης. Κανείς δεν έμαθε γιατί το ξενοδοχείο δεν υλοποιήθηκε ποτέ.
Hydropolis
Υποτίθεται πως θα ήταν το πρώτο υποβρύχιο ξενοδοχείο του κόσμου. Φτιαγμένο από ενισχυμένο τσιμέντο και ατσάλι, 25μ. κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας στον Περσικό Κόλπο, με 220 δωμάτια, plexiglas τοίχους και γυάλινα θολωτά ταβάνια, θα προσέφερε στους επισκέπτες του το απόλυτο «ocean view». Επρόκειτο να ανοίξει το 2009, πράγμα που δε συνέβει τελικά. Το
site του βρίσκεται ακόμα «under construction», το ίδιο το ξενοδοχείο από την άλλη, δεν είναι.
Hotel Attraction
Σχεδιασμένο το 1908 από τον ανατρεπτικό Άντονι Γκαουντί, το Hotel Attraction με συνολικό ύψος 360μ., προοριζόταν να γίνει το ψηλότερο κτήριο στη Νέα Υόρκη. Για άγνωστους λόγους αποφασίστηκε τότε να μη χτιστεί. Τα σχέδια του ήρθαν ξανά στην επιφάνεια τη δεκαετία του ‘50 και από τότε η κατασκευή του συζητιέται συχνά-πυκνά. Μάλιστα ακούγεται ότι ίσως να αποτελέσουν τη βάση για την ανοικοδόμηση του Ground Zero της Νέας Υόρκης.
